Haring is een vis die verfrist als men katterig is

‘Haring is een vis die verfrist als men katterig is’  Een haring happen is een ritueel na het vieren van het carnaval. Even bijkomen van het drinken en het uit je dak gaan. Op aswoensdag, vandaag dus, is het eten van een haring een traditie. Aswoensdag staat voor het oude ritueel dat men op deze dag een kruisje van as haalt. Dat wordt door een priester op je voorhoofd gezet. Dit onder het uitspreken van de woorden; ‘ gedenk mens dat je stof bent en tot stof zult wederkeren’. De uitdrukking in zak en as zitten komt van van dit gebruik. Het gebruik van as als teken van berouw komt overigens in de bijbel vaak voor. Na carnaval hebben mensen vaak berouw over hun losbandige gedrag van de dagen daarvoor. Maar waar komt het haringhappen vandaan? De aswoensdag is een verplichte vastendag voor de gelovigen. En omdat vlees vroeger duurder was dan vis, at men vis. Er was destijds niet zoveel keuze in vis, er was haring en er was makreel. Uiteindelijk is in de traditie gekozen voor haring, waarom precies is niet duidelijk. Al denkt Adriaan van Moort van de Viskiosk het wel te weten. ‘De haring is een vette vis,’ zo zegt hij. ‘Het vet in de vis blijft als het ware vloeibaar, dat kan een mens goed opnemen en is gezond,’ aldus van Moort. En hij kan het weten. Hij heeft al een paar jaar de beste Zeeuwse haring volgens de test van het AD. Tijdens aswoensdag verkoopt hij wel wat meer haring dan anders, maar niet echt veel. Middelburg en Goes zijn geen echte carnavalssteden. Zijn haring is zo goed is omdat hij op een aantal belangrijke punten let. ’Allereerst moet het een goed product zijn, dat testen we altijd zelf. Daarnaast moet de vis goed gerijpt zijn, dat is een enzymatisch proces,’ vervolgt hij. ‘De vis moet daarnaast op een goede manier worden verwerkt en schoon worden gemaakt en mag nooit boven de 7C worden bewaard. Zo blijft de vis langer vers,’ aldus van Moort. Hij eet zelf ook graag haring. Met uitjes die met wat zeekraal zijn gemengd zoals in zijn kiosk. Die uitjes werden er vroeger noodgedwongen aan toegevoegd overigens. Van Moort; ‘ De vis werd destijds veel meer gepekeld dan nu het geval is. Eerst werden ze afgespoeld om de smaak te neutraliseren. Maar doordat ze niet gekoeld bewaard konden worden, oxideerden ze. Dat gaf een tranige smaak aan de haring. Een uitje erbij moest dat wat verbloemen. Nu is het een gewoonte. Er worden tegenwoordig speciale haring smaaklessen op scholen verzorgd door het Nederlandse visbureau omdat meer dan de helft van de haringhapper 50 jaar of ouder is. Promotie onder kinderen is daarom belangrijk. Dat heb ik niet nodig!