toerist

Ze zijn er weer. De toeristen. En dan bedoel ik niet de toeristen die onze provincie al het hele jaar door bezoeken. Nee, ik bedoel nu de gezinnen in vrijetijdskleding, die al kuierend en genietend door de stad en over de markt lopen. In een heel andere modus dan dat ik nog zit overigens. Onze vakantie is dit jaar laat. Overal zie ik korte broeken, slippers, zonnebrillen, petjes en kleine kinderen in kinderwagens of bolderkarren. Best leuk. Soms wat lastig met parkeren of met zeer langzaam rijdende mensen voor je. Zeker wanneer je zelf haast hebt. Of hele gezinnen met jengelende kinderen die in de warmte door de stad gejaagd worden. Dan denk ik vaak; ‘ga toch lekker met ze naar het strand of naar het bos.’ Maar het is ook erg gezellig. Voor de ingang van de Lange Jan staat een rij. De rondvaartboot zit vol en de terrassen ook. En voor je het weet ga je je eigen stad met andere ogen bekijken. Vanzelf kijk je naar boven, naar al die mooie gevels. En naar het stadhuis. Lang geleden dat ik er eens met wat meer aandacht naar keek. Maar zou ik in een Belgische stad een dergelijk prachtig bouwwerk treffen, dan had ik er waarschijnlijk bewonderend voor stilgestaan. Met de camera in de aanslag. Nu kijk ik er bijna onverschillig naar en fiets er hard langs. Of het ringrijden met sjezen. Voor mij heel vanzelfsprekend en gewoon. Maar als toerist zit je in een andere dimensie. Misschien omdat het nieuw is of omdat je dan ontspannen bent en je er niet aan denkt dat de was nog uit de machine moet. Of dat je op tijd bij een afspraak moet zijn. Ik weet het niet. Toch merk je dat wanneer je door de ogen van de toeristen kijkt, je wel snapt dat ze hier op vakantie naar toe komen. En natuurijk bij ons in de B&B blijven slapen (benbgroenmarkt.nl). Zelf ga ik er ook graag op uit zoals laatst met een vriendin een weekend wandelen door Zeeuws-Vlaanderen. En ook al zag ik in de verte steeds de skyline van Vlissingen, ik waande me in het buitenland. Wat is het daar rustig en mooi. En wat zijn er veel Zeeuwse lekkernijen. En vriendelijke mensen in de horeca. Ik voelde me echt even toerist. Heerlijk!