schar

De afgelopen weken was ik op de zondagochtenden aan het wandelen met m’n vriendinnen. Heerlijk even uitwaaien en genieten van de Zeeuwse kust. Ach, ik hoef u niet uit te leggen hoe mooi het is daar. Afgelopen week zagen we zelfs een zeehond die zijn kop boven het water uitstak om vervolgens, na even ondergedoken te zijn, op een heel andere plaats weer boven kwam. Wat ons wel opviel en zorgen baarde was de enorme hoeveelheid afval langs de vloedlijn. Meer dan anders zo leek het. Ik las een oproep of iedereen die op het strand is, telkens minimaal 3 stukken afval opruimt. Een goed initiatief en dus liepen we met handen vol visnetten, plasticzakken, schuimrubber en lege jerrycans te sjouwen. Volgende week nemen we een vuilniszak mee om te vullen. We genieten ook van het stranden omdat ze hier zo schoon zijn. Iets verderop liep een visser het water in. Hij kwam uit België speciaal hier in zee vissen op schar en wijting. Gewoon met een hengel en onwetend van alle commotie rondom de pulsvisserij. Er lagen al een aantal gevangen scharretjes in zijn emmer. Die smaken vast goed, zo bedacht ik me, en kocht er twee bij de visboer. De vis lijkt op schol, al schijnt het in de gangbare visserij de meest teruggooide vis te zijn. Best zonde, want hij smaakt naar tong. Spoel 2 scharren af, dep ze droog, bestrooi ze met zout en peper en haal ze door de bloem. Bak ze in roomboter op een hoog vuur in 8 min. bruin en hou ze warm. Bak in het bakvet nog een sjalot, wat losse garnalen, wat dragon, tijm en citroensap. Je proeft de zee.schar