Ode

Ik was vorige week 23 jaar getrouwd met Man. En in totaal 27 jaar samen. We zijn op dezelfde dag getrouwd als toen het ‘aan’ ging. Dat had Man geregeld. Sterker nog; ik wist van niets. Hij had alles al bedacht en georganiseerd. Maar omdat we in ondertrouw moesten en ik daar wel bij aanwezig hoorde te zijn, heeft hij me het 2,5 week voordat ik het JA-woord kon geven, toch verteld. Dat was schrikken. Ik viel bijna van de stoel af. Trouwen, da’s een ding, maar al over 2,5 week. En al op een vastgestelde dag en datum. Twee december 1992. Precies 4 jaar na onze eerste kus….Na mijn gestamel dat ik wel wilde, restte me maar een vraag: Wat moet ik aan? En die vraag hoorde ik vaker die avond. Mijn moeder, blij dat er in elk geval een van de dochters ging trouwen riep meteen hetzelfde door de telefoon. Dat mijn vader, die toen nog werkte, zelfs nog eerst vrij moest vragen kwam niet bij haar op. Iedereen moest overigens van alles regelen voor onze grote dag. Het was dan ook nog al een donderslag aan een overigens wolkeloze hemel. En natuurlijk werd het een geweldige dag.Ik had een hoedje laten maken en nog snel een leuk pak gevonden. We trouwden in het stadhuis van Delft en er was een intieme groep vrienden en familie bij. Daarna vertrokken we naar Wassenaar voor een High Tea in het Jagershuisje aldaar in de bossen van de Raephorst. Daar wonen Alex en Maxima nu. Het diner ’s avonds was weer in Delft. De volgende dag lag er op de deurmatten bij onze familie en vrienden een kaart dat we getrouwd waren. We vlogen voor een lang, romantisch weekend naar London. En een half jaar later, in ons nieuwe huis, hielden we een groot feest met ‘Trio Cor Witjes’. Een Rotterdams trio o.l.v. Pierre van Duyl, die de hele avond het levenslied speelden. Iedereen zong mee en we hadden een geweldige avond. En het is nog steeds leuk. Meer dan leuk zelfs. Iedere maand doen we 0p de 2e iets gezelligs. Naar de film, een voorstelling of  gewoon lekker eten samen. Deze keer oesters, scheermessen, garnalen en mosselen tijdens een heerlijke lunch. Ik zeg proost op de komende 23 jaar! Een ode aan Man die het toch al 27 jaar met me uithoudt!